Gdy spełnia się marzenie / When a dream come true

(For English scroll down)

Chwilę tu nie zaglądałam i ani się obejrzałam a minął rok, nawet ciut więcej. Łatwo jest stracić poczucie czasu, gdy spełnia się marzenie- wiele marzeń. To był piękny rok i choć na podsumowanie przyjdzie jeszcze czas (o ile go znajdę), chciałabym podzielić się z Wami tym najpiękniejszym wydarzeniem, którym obdarzył nas los.

23 maja o 5:25 przyszła nas świat Aurelia Izabela Tworek, 3760 gram szczęścia, wokół którego zaczęło kręcić się nasze życie. Marzyliśmy o rodzeństwie dla Piotrusia (on sam również bardzo chciał mieć w domu „dzidzię”), marzyliśmy o większej rodzinie, o zdrowym dziecku i nie ukrywam, że marzyliśmy o córce. Wszystkie te marzenia spełniły się w piękny, wiosenny, środowy poranek.

Dzisiaj Auri ma już 7 miesięcy i nie mogliśmy wymarzyć jej sobie bardziej idealnej. No dobrze, może spać mogłaby ciut lepiej i rosnąć trochę wolniej ale to drobiazgi. W końcu komu do szczęścia potrzebne są przespane noce 🙂

Będąc w ciąży bałam się, jak zareaguje Piotruś, czy nie będzie zazdrosny, czy zaakceptuje Liwię (bo tak Aurelka miała mieć na imię). Moje obawy rozwiały się już pierwszego dnia gdy przynieśliśmy Aurelię do domu – imię Liwia, w ogóle do niej nie pasowało a ponieważ mąż od zawsze chciał Oktawię lub Aurelię, wybraliśmy Auri. Rodzeństwo połączyła wspaniała więź. Piotruś był od początku zafascynowany siostrą. Z dumą mówił: „moja dzidzia”, przytulał, całował. Idąc spać codziennie musi pożegnać się z dzidzią a wstając rano, pierwsze co robi, to idzie ją obudzić. Auri uwielbia swojego brata. Zaczyna krzyczeć i marudzić, gdy nie ma go w pokoju. Uśmiecha się do Piotrusia i gaworzy zawadiacko, on przynosi jej zabawki. Czasami śmieją się oboje w głos, gdy Piotruś zrobi coś, co rozśmiesza Aurelkę.

Z perspektywy czasu uważam, że rodzeństwo, to coś najpiękniejszego, co mogliśmy dać Piotrusiowi.

Zapraszam na fotorelację (w kilku częściach) z tych pięknych 7 miesięcy:

It’s been a while since I added the last post, more than a year actually. It is easy to lose the sense of time when life is good to us a dreams come true. The past year was very fortunate but the time to share some summary will come. In this post I would like to share with you the most amazing gift that we have received in 2018.

On May 23th, at 5:25 am Aurelia Izabela Tworek was born, 3760 grams of happiness. We dreamed about siblings for Piotruś (he himself also wanted to have a „baby” at home), we dreamed about a bigger family, about a healthy child and both my husband and I wished to have a daughter. All these dreams came true on a beautiful spring Wednesday morning.

Today, Auri is 7 months old and we could not wished for a more perfect baby girl. Well, maybe she could sleep a little bit better and grow a little slower but it’s not what really matters. In the end, who need to sleep at night when we can cuddle 24/7 🙂

When I was pregnant, I was afraid how Piotruś will react for his little sister, whether he would be jealous or accept Livia (Aurelka was supposed to be named Livia). My fears disappeared on the first day when we brought Aurelia home – Liwia did not suit her at all and because my husband always wanted Octavia or Aurelia, we chose Auri. Piotruś was fascinated by his sister from the very beginning, he called her „my baby”, hugged and kissed. Every day, before going to bed he cuddle her for goodnight and waking her up is the first thing he does in the morning (no matter how I try to avoid it). Auri loves him so much already. She starts screaming and lamenting when he is not in the room, she smiles at him and babble to get his attention, he brings her toys. Sometimes they both laugh out loud when Piotruś does something that makes her laugh.

Looking at the past, I believe that having a second child was the most beautiful thing that we could give Peter.

Please enjoy a short photorelation of these beautiful 7 months below: